Τι περιέχει η βαλίτσα ενός τροφίμου ψυχιατρείου; -pics

Αν σε έκλειναν σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα επ’ αόριστον, ίσως και ισόβια, τι θα διάλεγες να κουβαλήσεις μαζί σου; Ποιο κομματάκι του κόσμου θα επέλεγες να διασώσεις εντός των στενών ορίων της βαλίτσας σου;

Ξεκινώντας από αυτό το ερώτημα, ο φωτογράφος Τζον Κρίσπιν πήρε άδεια από το Μουσείο της Πολιτείας της Νέας Υόρκης προκειμένου να φωτογραφίσει πανταχόθεν, μέσα κι έξω, τις βαλίτσες τροφίμων του Ασύλου Ουίλαρντ, οι οποίες και φυλάσσονται στο αρχείο του μουσείου. Το Άσυλο Ουίλαρντ λειτούργησε για πέντε δεκαετίες ως χώρος στέγασης για ανθρώπους με χρόνια ψυχικά νοσήματα, μέχρι που τελικά κατέβασε ρολά τη δεκαετία του ’60.

Το κύριο κτίριο του Ασύλου Ουίλαρντ που κατεδαφίστηκε τη δεκαετία του '80

Στο φωτογραφικό του άλμπουμ, ο Κρίσπιν αποκρύπτει τις πραγματικές ταυτότητες των ασθενών στους οποίους ανήκαν κάποτε οι βαλίτσες, αναφέροντας μόνο το μικρό τους όνομα (πιθανώς ψευδώνυμο).

Περίεργα συγκινητικές φωτογραφίες, καθώς οι βαλίτσες και δη το εσωτερικό τους αποκαλύπτουν τους μικρόκοσμους των τροφίμων, σε μια εποχή μάλιστα που οι ψυχικά νοσούντες στιγματίζονταν ως «παράφρονες» και εξοστρακίζονταν από την κοινωνία με ανελέητο, απάνθρωπο τρόπο. Χρονοκάψουλες που διασώζουν θραύσματα ολόκληρων ζωών, με τα αγαπημένα τους βιβλία, γράμματα και φωτογραφίες. Όλοι θυμόμαστε την τρελή κυρία Ρότσετσερ, την παγιδευμένη στη σοφίτα σαν άγριο θηρίο, στο μυθιστόρημα «Τζέιν Έιρ». Όλοι θα θέλαμε να είχαμε ρίξει μια, έστω φευγαλέα, ματιά στο εσωτερικό της βαλίτσας της.

Γιατί είναι (και) τα πράγματα που επιλέγουμε να κρατούμε κοντά μας που μας κάνουν ανθρώπους. Δεν είμαστε παρά το άθροισμα των εμπειριών μας.